- kara
- kara1 Land n; Festland n; Erd-;kara birlikleri Heerestruppen f/pl;kara iklimi Landklima n;karadan auf dem Landweg; zu Lande;karaya ayak basmak, karaya çıkmak an Land gehen, landen;karaya oturmak auflaufen, stranden;karaya vurmak an Land gespült werdenkara2 schwarz; dunkel(häutig); fig unheilvoll, bös, finster, schwarz;kara gün dostu Freund m in der Not;kara haber Hiobsbotschaft f;-i kara listeye almak fig auf die schwarze Liste setzen;-e kara sürmek (oder çalmak) jemanden anschwärzen, verleumden;kara para schwarzes Geld;kara yağız schwarzbraun; fig kräftig, stämmig;kara(lar) bağlamak (oder giymek) sich schwarz kleiden, Schwarz tragen
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.